کاهش نویز هدست بلوتوث به فناوری کاهش نویز فعال و فناوری کاهش نویز غیرفعال تقسیم می شود

کاهش نویز هدست بلوتوث به فناوری کاهش نویز فعال و فناوری کاهش نویز غیرفعال تقسیم می شود.

فناوری کاهش صدای غیرفعال عمدتاً محیط خارجی را با احاطه کردن گوش برای ایجاد یک فضای بسته جدا می کند یا از مواد عایق صدا مانند گوش گیرهای سیلیکونی برای مسدود کردن استفاده می کند.
سر و صدای بیروناین اثر عایق صدا کاملاً توسط ساختار فیزیکی به جای ساختار الکترونیکی تحقق می یابد و هزینه آن به طور کلی نسبتاً کم است.علاوه بر این، به دلیل بسته بودن
ساختار، پوشیدن طولانی مدت اغلب باعث ناراحتی گوش می شود.

فن آوری کاهش نویز فعال، همچنین به عنوان کاهش نویز فعال شناخته می شود، استفاده از نمونه برداری از میکروفون نویز محیطی است، پس از پردازش داده ها، امواج صوتی را با فاز مخالف نویز منتشر می کند تا نویز را لغو کند.
مفهوم حذف نویز فعال توسط فیزیکدان آلمانی Lueg در سال 1936 ارائه شد و Bose اولین محصول هدفون حذف نویز فعال را که برای هوانوردی طراحی شده بود در سال 1989 عرضه کرد. به هزینه بالای آنبا فناوری الکترونیکی با توسعه سریع، هدفون های حذف نویز پس از بیش از ده سال به سرعت در زمینه غیرنظامی توسعه یافته اند.

فناوری کاهش نویز فعال از اصل برهم نهی و لغو امواج صوتی استفاده می کند.امواج صوتی
نوعی موج مکانیکی است.هنگامی که دو سیگنال با شکل موج یکسان و اختلاف فاز 180 درجه بر روی یکدیگر قرار می گیرند، یک صحنه تداخل ایجاد می شود و دو موج یکدیگر را خنثی می کنند.بر این اساس تحقق سیستم کاهش نویز فعال ابتدا باید محیط اطراف را از طریق میکروفون جمع آوری کند، سیگنال نویز محیط را جمع آوری کند، بنابراین زمانی که مصرف کنندگان از هدفون های حذف کننده نویز فعال استفاده می کنند،
متوجه خواهید شد که یک یا دو سوراخ کوچک در بدنه بدنه وجود دارد و موقعیت این دو سوراخ کوچک موقعیت میکروفون های اکتسابی است، همانطور که در شکل 1 برای مثال هدفون حذف نویز هواوی AM180 نشان داده شده است.هدفون های حذف کننده نویز فعال در حال حاضر فناوری ها و الگوریتم های زیادی دارند.
عملکردهای کاهش نویز دقیق تر مانند سیستم های حلقه بسته، سیستم های حلقه باز،
سیستم هدفون حذف نویز فعال تطبیقی ​​و غیره